วันหนึ่ง ฉันอยากได้รองเท้า
ฉันเดินเข้าไปในร้านที่มีรองเท้าหลากสี หลายแบบวางเรียงรายกันอยู่
ร้านแล้วร้านเล่า...
แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่า จะได้รองเท้าถูกใจ กลับไปด้วย แม้แต่คู่เดียว
เลือกแล้ว เลือกอีก...
รองเท้าส้นสูงสีส้มคู่นั้น
สะท้อนเงาเฉิดฉายผ่านกระจกออกมาแตะตาฉัน ตั้งแต่แรกเห็น
มันช่างเป็นรองเท้าที่สวย จนอยากมีไว้ประดับคู่เท้าในทุกย่างก้าว...
โดยไม่รอรี ฉันเดินตรงลิ่วเข้าไปหามัน
แม้ป้ายราคาเล็กๆที่คิดเอาไว้ จะบอกราคาที่ไม่เล็กนัก
แต่ฉัน ไม่ลังเลสักนิดเดียว ที่จะจ่ายเงินจำนวนนั้นออกไป...
เพื่อให้ได้รองเท้าที่ถูกใจที่สุดในวันนี้
"แน่นนิดนึงนะคะ มีคู่ใหม่ที่ใหญ่กว่านี้มั้ย"
ฉันถามพนักงานขาย ขณะที่กำลังพยายามสอดเท้าลงไปในรองเท้าคู่สวยให้พอดี
"ไม่มีหรอกค่ะ เรามีแบบละคู่เท่านั้น รับรองว่าใส่แล้วไม่ซ้ำแบบใคร"
พนักงานขายเสนอข้อได้เปรียบในการซื้อสิ้นค้า
"แต่ดิฉันว่าใส่แล้วก็พอดีนะคะ เผื่อมันยึดออกอีกนิดหน่อย"
เธอยังคงเสนอต่อ เมื่อเห็นแววตาที่ฉันชื่นชมสินค้าของเธอ...
เย็นวันนั้น ฉันกลับบ้านด้วยรอยยิ้มกรุ่น
พร้อมกับร้องเท้าคู่สวยที่อยู่ในมือ
ฉันจัดแจงโยนรองเท้าผ้าใบคู่เก่า ที่ใส่มาแรมปีทิ้งไป
อย่างไม่แยแส...
วันรุ่งขึ้น ฉันออกเดินด้วยรองเท้าคู่ใหม่ อย่างเฉิดฉาย
ยิ่งมีใครต่อใครชมว่า มันสวยนักหนา ฉันก็ยิ่งปลื้มใจ ^^
ทว่า ไม่ทันข้ามวัน รองเท้าเจ้ากรรมก็แผลงฤทธิ์
จนฉันเดินโขยกเขยก
และเย็นวันนั้น ฉันก็ต้องกลับมาบ้าน
พร้อมกับเท้าที่ระบม
หากชีวิตคนเราเป็นเหมือนการเดินทางไกล
ความรัก คงเป็นเหมือนรองเท้า ?
ฉันว่า คนเราไม่ได้ต้องการมากไปกว่า
รองเท้าที่ใส่สบาย...
แต่ก็นั้นแหละ
ใครๆ ก็ย่อมชอบรองเท้าสวยๆ ด้วยกัน ทั้งนั้นมากกว่า
และแม้มันจะใส่แล้วคับไปนิด อึดอัดไปหน่อย
ก็ยังไม่วางมือ เหตุเพราะว่า มันสวยถูกใจ
หรือแม้มัน จะราคาแพงสิบลิ่ว ก็ยังอยากเป็นเจ้าของให้ได้
หากว่าเรายังต้องเดินทางอีกไกล
แม้จะมีรองเท้าสวยหรู ราคาแพง ยี่ห้อแบรนต์เนม
มันก็คงไม่มีประโยชน์...
แม้จะสวยแค่ไหน แต่ถ้ามันทำเท้าเราเจ็บ...
สุดท้ายเราก็คงต้องถอดมันออก
เพราะถ้าขืนเราเดินทั้งเท้าเจ็บๆ เราคงไปไม่ถึงปลายทาง...
ความรักก็เช่นกัน
เราอาจใฝ่ฝันที่จะมีคนรักสวย รวย เก่ง ฉลาด เลิศหรู
แต่ความเป็นจริงแล้ว
เราเพียงต้องการคนๆนั้น เพื่อให้ตัวเราดูดีขึ้นมาเท่านั้นเอง
ฉันว่านะ รองเท้าที่ใส่แล้วสบาย ไม่จำเป็นต้องสวยเด่นอะไร
เพราะฉะนั้น คนที่จะมาจับจูงมือเราไปตลอดทางของชีวิต
ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นคนที่ดีเลิศที่สุด จนใครนึกอิจฉา
บางที การใส่รองเท้าที่เดินแล้วสบาย
มันอาจทำให้เรามีความสุขมากกว่า
เพราะฉันเชื่อว่ามันจะพาเราไปจนถึงจุดหมาย
โดยที่เราไม่ต้องเจ็บเท้า
และนึกอยากจะโยนมันทิ้งไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด
ตลอดการเดินทาง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น